with
05ofciragi
Geçtiğimiz sene The Next Big Thing ile point-click macera severlere istediğini verebilen Pendulo bu sene karşımıza yine bir point-click macera oyunu ile çıkıyor lakin bu sefer işler biraz daha değişik. Her ne kadar ondan önce ki oyunu daha da olsa Runaway serisi ile kendine bir yer edinen Pendulo açıkçası o zamanlar bana çok başarılı bir firma gibi gelmemişti. Nitekim Runaway’in ilk oyunu her ne kadar o çizgi film görselleri ile bezenmiş olduğu için sevgi yaşları getirse de gözlerimden, oyunu oynadıkça bazı puzzlle’ların saçmalıklarını ve mantıksızlığını görünce çok çabuk karar verdiğimi fark etmiştim.
Nitekim ikinci ve üçüncü oyun biraz daha iyiye gitmiş olsa da benimle Pendulo arasındaki buzlar ancak The Next Big Thing ile çözüldü. İnanılmaz başarılı bir oyun olmasa da türünün yok olmak üzere olan örneklerini yaşatmak amacı ile saygı duyulacak bir yapımdı. Dolayısı ile Yesterday’e de o şekilde yaklaşmaya çalıştım.
Hayır, o şarkıyı söylemeyeceğim
Her şeyden önce Pendulo’nun her yeni oyununda temeli sabit tutarak ufak yenilikler ve değişiklikler yaparak benzer oyunları ısıtıp ısıtıp önümüze koyma hissini ortadan kaldırması ciddi anlamda saygı duyduğum bir yanı.
Hayatımdaki en önemli macera (ben artık adventure diyeceğim)oyunları diyeceğim Monkey Island ve Broken Sword bunu oldukça iyi becermişti ve arkasında ne kadar güçlü bir ekip olduğunu göstermişlerdi. Revolution ve Lucas Arts’ın serileri bıraktıktan sonraki ilk oyunları her ne kadar berbat olmasa da eski tadını veremiyordu. Her neyse millete atıp tutmak yerine biz artık kendi oyunumuza geri dönelim.
Yesterday için ilk söyleyebileceğim şey basitlik. Ara yüz, diyaloglar, etkileşim hatta oyuna başlangıcı bile oldukça sade ve basit bir şekilde tasarlanmış.
Zaten oyuna ilk başladığınızda ufak bir video izliyor ardından save dosyanızı seçiyor ve oyuna başlıyorsunuz. Kısa bir hikaye videosunun ardından Henry White isimli bir karakteri kontrol etmeye başlıyoruz. Eğer oyun hakkında az çok bilgi sahibi iseniz o zaman başkahramanımızın John Yesterday adında bir adam olduğunu biliyorsunuzdur (ya da şimdi öğrendiniz) lakin daha oyunun en başında Yesterday hacrinde iki farklı karakteri kontrol ederek başlıyoruz.
Nitekim ikinci ve üçüncü oyun biraz daha iyiye gitmiş olsa da benimle Pendulo arasındaki buzlar ancak The Next Big Thing ile çözüldü. İnanılmaz başarılı bir oyun olmasa da türünün yok olmak üzere olan örneklerini yaşatmak amacı ile saygı duyulacak bir yapımdı. Dolayısı ile Yesterday’e de o şekilde yaklaşmaya çalıştım.
Hayır, o şarkıyı söylemeyeceğim
Her şeyden önce Pendulo’nun her yeni oyununda temeli sabit tutarak ufak yenilikler ve değişiklikler yaparak benzer oyunları ısıtıp ısıtıp önümüze koyma hissini ortadan kaldırması ciddi anlamda saygı duyduğum bir yanı.
Hayatımdaki en önemli macera (ben artık adventure diyeceğim)oyunları diyeceğim Monkey Island ve Broken Sword bunu oldukça iyi becermişti ve arkasında ne kadar güçlü bir ekip olduğunu göstermişlerdi. Revolution ve Lucas Arts’ın serileri bıraktıktan sonraki ilk oyunları her ne kadar berbat olmasa da eski tadını veremiyordu. Her neyse millete atıp tutmak yerine biz artık kendi oyunumuza geri dönelim.
Yesterday için ilk söyleyebileceğim şey basitlik. Ara yüz, diyaloglar, etkileşim hatta oyuna başlangıcı bile oldukça sade ve basit bir şekilde tasarlanmış.
Zaten oyuna ilk başladığınızda ufak bir video izliyor ardından save dosyanızı seçiyor ve oyuna başlıyorsunuz. Kısa bir hikaye videosunun ardından Henry White isimli bir karakteri kontrol etmeye başlıyoruz. Eğer oyun hakkında az çok bilgi sahibi iseniz o zaman başkahramanımızın John Yesterday adında bir adam olduğunu biliyorsunuzdur (ya da şimdi öğrendiniz) lakin daha oyunun en başında Yesterday hacrinde iki farklı karakteri kontrol ederek başlıyoruz.