tuncay
03ofkosucusu
Fishcow Studio’nun ilk oyun denemesi olan Gomo, tam bir macera oyunu olmasa da bulmaca – puzzle içerikli bir yapım olarak çıkıyor karşımıza. İlk bakışta tarz olarak Machinarium’u andırsa da, hem Gomo’nun hem de yapımcıların bir Machinarium seviyesine ulaşması için daha çok çalışması lazım.
Gomo da ne?
Açıkçası bu sorunun cevabını ben de bilmiyorum. Yarı sevimli yarı da ürkütücü bir görünüme sahip olan Gomo, ilk bakışta sizlere Little Big Planet serilerindeki “sackboy’ları” yani çuval çocukları andırabilir. Çuval çocuğumuz Gomo, evinde mutlu mesut uyurken rüyasında da sevimli mi sevimli köpeği Dingo’yu görmektedir. Derken rüya kâbusa dönüşür ve karanlık bir silüet Dingo’nun arkasında beliriverir. Gomo hemen uyanır ve biricik köpeğini kontrol etmek ister. Ama o da nedir? Dingo’nun tasması yerdedir fakat kendisinden iz yoktur. Acaba kulübesinde midir?
Orada da yoktur!
Tam Gomo ufaktan endişelenmeye başlayacakken çizgi filmlerden aşina olduğumuz bir uzay gemisi belirir ve içindeki yeşil dost, Dingo’yu kaçırdığını söyler, daha doğrusu resimlerle betimler. Uzaylı, Dingo’yu kaçırmıştır ve eğer Gomo can dostunun hayatına değer veriyorsa karşılığında silindir şekilli kırmızı kristali getirmesini ister. Getir kristali al Dingo’yu hesabı. Üstelik uzaylı arkadaş sabırlı da değildir ve zaman sınırı koymuştur. Ya vaktinde kristali getirirsin ya da Dingo’ya elveda dersin! Elbette Gomo, can dostu için dünyaları karşısına almaya hazırdır ve vakit kaybetmeden kristalin bulunduğu Zoltan’ın fabrikasına doğru yola çıkar.
Hadi rastgele Gomo!
Gomo, aslında bir şeyler vaat edin bir yapım. Çünkü birazdan değineceğim düşük çözünürlük olayı olsun, tek düze ilerleyişi olsun, bulmacalarının hiçbir zorluğunun olmaması olsun, aslında komik ve eğlendiren bir yapım. Oyun tek düze ilerliyor çünkü bulunulan mekân değişiyor ama yapılan hep aynı. Oyunda bir mekândan sonraki mekâna gitmek için küçük bulmacalar çözüyoruz ve bu bulmacalar genelde aynı. Araya birkaç puzzle sıkıştırılmış ama onlar da hakikatten çok kolay. Öte yandan cazip bir yanı da var Gomo’nun. Müzikleri çok başarılı ve nedendir bilinmez oynattırıyor kendisini. Kim bilir, belki Dingo’yu kurtarma arzusudur, belki merak veya boş vaktin çok olması
Zaten bir saat gibi bir süre içinde de son buluyor Gomo’nun sevimli macerası ve geriye baktığınızda bir taraftan “ben ne oynadım şimdi” diye sorgularken bir taraftan da içten içe bir mutluluk duyuyorsunuz.
Gomo da ne?
Açıkçası bu sorunun cevabını ben de bilmiyorum. Yarı sevimli yarı da ürkütücü bir görünüme sahip olan Gomo, ilk bakışta sizlere Little Big Planet serilerindeki “sackboy’ları” yani çuval çocukları andırabilir. Çuval çocuğumuz Gomo, evinde mutlu mesut uyurken rüyasında da sevimli mi sevimli köpeği Dingo’yu görmektedir. Derken rüya kâbusa dönüşür ve karanlık bir silüet Dingo’nun arkasında beliriverir. Gomo hemen uyanır ve biricik köpeğini kontrol etmek ister. Ama o da nedir? Dingo’nun tasması yerdedir fakat kendisinden iz yoktur. Acaba kulübesinde midir?
Orada da yoktur!
Tam Gomo ufaktan endişelenmeye başlayacakken çizgi filmlerden aşina olduğumuz bir uzay gemisi belirir ve içindeki yeşil dost, Dingo’yu kaçırdığını söyler, daha doğrusu resimlerle betimler. Uzaylı, Dingo’yu kaçırmıştır ve eğer Gomo can dostunun hayatına değer veriyorsa karşılığında silindir şekilli kırmızı kristali getirmesini ister. Getir kristali al Dingo’yu hesabı. Üstelik uzaylı arkadaş sabırlı da değildir ve zaman sınırı koymuştur. Ya vaktinde kristali getirirsin ya da Dingo’ya elveda dersin! Elbette Gomo, can dostu için dünyaları karşısına almaya hazırdır ve vakit kaybetmeden kristalin bulunduğu Zoltan’ın fabrikasına doğru yola çıkar.
Hadi rastgele Gomo!
Gomo, aslında bir şeyler vaat edin bir yapım. Çünkü birazdan değineceğim düşük çözünürlük olayı olsun, tek düze ilerleyişi olsun, bulmacalarının hiçbir zorluğunun olmaması olsun, aslında komik ve eğlendiren bir yapım. Oyun tek düze ilerliyor çünkü bulunulan mekân değişiyor ama yapılan hep aynı. Oyunda bir mekândan sonraki mekâna gitmek için küçük bulmacalar çözüyoruz ve bu bulmacalar genelde aynı. Araya birkaç puzzle sıkıştırılmış ama onlar da hakikatten çok kolay. Öte yandan cazip bir yanı da var Gomo’nun. Müzikleri çok başarılı ve nedendir bilinmez oynattırıyor kendisini. Kim bilir, belki Dingo’yu kurtarma arzusudur, belki merak veya boş vaktin çok olması
Zaten bir saat gibi bir süre içinde de son buluyor Gomo’nun sevimli macerası ve geriye baktığınızda bir taraftan “ben ne oynadım şimdi” diye sorgularken bir taraftan da içten içe bir mutluluk duyuyorsunuz.