BubyBuby
02ofogrencisi
George R. R. Martin “Ateş ve Buz’un Şarkısı” serisine 1991 yılında başladığında sanırım kitaplarının bu kadar sükse yaratacağını düşünmemiştir. Kendisinin daha başka pek çok sevilen romanı olsa da bir ürünün bu kadar öne çıkması elbette farklı bir olay.
Tabi ki bunda HBO’nun da payı oldukça büyük. Nitekim bir kitap artık günümüzde bir TV dizisi ya da bir sinema filmi kadar etki edemiyor. Dolayısı ile görsel açıdan geliştirilmiş bir ürün insanlara daha çabuk etki ediyor ve kalplerini daha çabuk kazanıyor.
Ancak görsel olması illa ki başarılı olacağı manasına da gelmiyor maalesef ve ikinci Game of Thrones oyunu da bunu bizlere kanıtlıyor.
Güzel hikaye gereklidir ancak herşey değildir
Cyanide ikinci Game of Thrones oyunu ile karşımıza çıktığında ilk oyun olan Genesis’ten yola çıkarak GoT evreninin temelini oluşturan entrika, aldatma, güç savaşı ilkelerini bir strateji oyununa olabildiğince güzel yansıtmasından dolayı onu kutlamıştık.
Game of Thrones RPG’sinde de yine bizi mest eden güzel bir hikaye söz konusu. Zaten oyunun hikayesinde Martin’in de katkısı bulunduğunu biliyoruz. Lakin ne yazık ki iş RPG’ye gelince güzel bir hikaye yeterli olamıyor maalesef.
Oyunun konusu iki karakter üzerinde geçiyor. Bunlardan bir tanesi Mors Westfor. Kendisi bir Gece Gözcüsü ve oldukça da tecrübeli bir kardeş. İkincisi ise Alester Sarwyck adında R'hllorlu bir kızıl rahip.
Alester babasının ölümünden sonra 15 yıldır uzak kaldığı evine geri dönüyor ve kendisini bir anda çetrefilli kraliyet politikasının içinde buluyor. İki hikaye birbirinden bağlantısız ilerlese de gelişen olaylar her ikisinde de bizleri içine çekiyor açıkçası. Eğer içinizde serinin kitaplarını okuyan varsa oradaki bölümlerin karakterlerin isimlerine göre belirlendiğini bilir. Kitapta, misal Jon’un başından geçen bir olayın en can alıcı noktasında o bölüm biter ve örneğin Tyrion’a geçiverir. İşe oyundaki anlatım da bu şekilde bizlere aktarılmış durumda.
Tabi ki bunda HBO’nun da payı oldukça büyük. Nitekim bir kitap artık günümüzde bir TV dizisi ya da bir sinema filmi kadar etki edemiyor. Dolayısı ile görsel açıdan geliştirilmiş bir ürün insanlara daha çabuk etki ediyor ve kalplerini daha çabuk kazanıyor.
Ancak görsel olması illa ki başarılı olacağı manasına da gelmiyor maalesef ve ikinci Game of Thrones oyunu da bunu bizlere kanıtlıyor.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link, görmek için Giriş yap veya üye ol.
Güzel hikaye gereklidir ancak herşey değildir
Cyanide ikinci Game of Thrones oyunu ile karşımıza çıktığında ilk oyun olan Genesis’ten yola çıkarak GoT evreninin temelini oluşturan entrika, aldatma, güç savaşı ilkelerini bir strateji oyununa olabildiğince güzel yansıtmasından dolayı onu kutlamıştık.
Game of Thrones RPG’sinde de yine bizi mest eden güzel bir hikaye söz konusu. Zaten oyunun hikayesinde Martin’in de katkısı bulunduğunu biliyoruz. Lakin ne yazık ki iş RPG’ye gelince güzel bir hikaye yeterli olamıyor maalesef.
Oyunun konusu iki karakter üzerinde geçiyor. Bunlardan bir tanesi Mors Westfor. Kendisi bir Gece Gözcüsü ve oldukça da tecrübeli bir kardeş. İkincisi ise Alester Sarwyck adında R'hllorlu bir kızıl rahip.
Alester babasının ölümünden sonra 15 yıldır uzak kaldığı evine geri dönüyor ve kendisini bir anda çetrefilli kraliyet politikasının içinde buluyor. İki hikaye birbirinden bağlantısız ilerlese de gelişen olaylar her ikisinde de bizleri içine çekiyor açıkçası. Eğer içinizde serinin kitaplarını okuyan varsa oradaki bölümlerin karakterlerin isimlerine göre belirlendiğini bilir. Kitapta, misal Jon’un başından geçen bir olayın en can alıcı noktasında o bölüm biter ve örneğin Tyrion’a geçiverir. İşe oyundaki anlatım da bu şekilde bizlere aktarılmış durumda.