protector
05ofciragi
Nedir şu zombilerden çektiğimiz? Filmlerde, kitaplarda, dizilerde ve en çok da oyunlarda, sürekli karşımıza çıkmaya devam ediyorlar. Aslında sümüklü böcek hızında ilerliyor olsalar da, kaçan kişi ne kadar hızlı olursa olsun, her köşe başından “Böagh!” diye bir anda fırlamalarına artık alıştık. Bir deri bir kemik olmalarına rağmen, halk arasında ‘deli kuvveti’ diye tabir edilebilecek üstün güçleri sayesinde, bir kez üstümüze çullandılar mı, vay halimize.
Her ne kadar cazibe yoksunu olsalar da, kabul edelim ki hepimiz zombileri çok seviyoruz. Zaten onlar da bize karşı boş değiller. İki elleri kanda da olsa -ki genelde öyle oluyor- bizi görür görmez hemen işlerini bırakıp boynumuza sarılmayı, muhabbetle ümüğümüzü sıkmayı hiç ihmal etmiyorlar. Daha biz ne olduğunu anlamadan kafa kola getirme alışkanlıkları var ki, aman diyeyim. Her şeyin olduğu gibi sevginin de fazlası zarar. Neme lazım.
Motorlu testeresiyle gezinen slip mayolu bir amca gördüm sanki
Xbox 360’ın piyasaya sürülmesi ile birlikte oyun dünyasına dahil olan bir isimdi Dead Rising. Sadece X360 için geliştirildiğinden, konsol sahibi olmayanların içine ukde yerleştiren ender yapımlardan biriydi. En büyük özelliği ise, etraftaki her türlü cismi silah olarak kullanabilmek ve zombileri bu kez gerçekten öbür dünyaya postalamak için birbirinden ilginç silah kombinasyonunu fütursuzca uygulayabilmekti.
Asıl amacımız hayatta kalma mücadelesi vermek ve müşkül insanlara yardım etmek olsa da, çevredeki zombilere dalaşmayı bir kenara bırakıp, sunulan geniş kıyafet ve silah yelpazesine odaklanıveriyorduk Dead Rising’de. Benim gibi, tüm görevleri yerine getirmeden rahata eremeyen, majör obsesif kompulsif bir kişilikte olsanız bile, eninde sonunda görevleri takip etmeyi bırakıp etrafı dolanmaya başlıyordunuz. Bunun en büyük nedeni de, farklı silahlar oluşturmak ve olabilecek en marjinal kıyafet kombinasyonunu denemek için alışveriş merkezi içerisinde koşuşturmanın insana müthiş bir zevk vermesiydi.
Dead Rising serisi, ikinci bölümünde daha fazla silah, daha fazla düşman, daha fazla kıyafet ve eşya kombinasyonu ile karşımıza çıktı. Ama ne çıkış! Ekrandaki zombi miktarı ilk oyuna nazaran katbekat artırıldığı gibi, silah ve kıyafet çeşitliliği de çılgınlık düzeyine ulaştı. Benim diyen oyuncu bile, tüm silah kombinasyonlarını uygulamak için hayatını bu işe odaklamak zorunda kalabilirdi. Sadece eşya çeşitliliği ile de değil, çevrede gelişen olaylar ve görev yapısı da bir o kadar değişmişti. En güzeli ise, önceki oyundan farklı olarak, artık bu maceraya PlayStation 3 ve PC oyuncuları da dahil olabiliyordu.
Her ne kadar cazibe yoksunu olsalar da, kabul edelim ki hepimiz zombileri çok seviyoruz. Zaten onlar da bize karşı boş değiller. İki elleri kanda da olsa -ki genelde öyle oluyor- bizi görür görmez hemen işlerini bırakıp boynumuza sarılmayı, muhabbetle ümüğümüzü sıkmayı hiç ihmal etmiyorlar. Daha biz ne olduğunu anlamadan kafa kola getirme alışkanlıkları var ki, aman diyeyim. Her şeyin olduğu gibi sevginin de fazlası zarar. Neme lazım.
Motorlu testeresiyle gezinen slip mayolu bir amca gördüm sanki
Xbox 360’ın piyasaya sürülmesi ile birlikte oyun dünyasına dahil olan bir isimdi Dead Rising. Sadece X360 için geliştirildiğinden, konsol sahibi olmayanların içine ukde yerleştiren ender yapımlardan biriydi. En büyük özelliği ise, etraftaki her türlü cismi silah olarak kullanabilmek ve zombileri bu kez gerçekten öbür dünyaya postalamak için birbirinden ilginç silah kombinasyonunu fütursuzca uygulayabilmekti.
Asıl amacımız hayatta kalma mücadelesi vermek ve müşkül insanlara yardım etmek olsa da, çevredeki zombilere dalaşmayı bir kenara bırakıp, sunulan geniş kıyafet ve silah yelpazesine odaklanıveriyorduk Dead Rising’de. Benim gibi, tüm görevleri yerine getirmeden rahata eremeyen, majör obsesif kompulsif bir kişilikte olsanız bile, eninde sonunda görevleri takip etmeyi bırakıp etrafı dolanmaya başlıyordunuz. Bunun en büyük nedeni de, farklı silahlar oluşturmak ve olabilecek en marjinal kıyafet kombinasyonunu denemek için alışveriş merkezi içerisinde koşuşturmanın insana müthiş bir zevk vermesiydi.
Dead Rising serisi, ikinci bölümünde daha fazla silah, daha fazla düşman, daha fazla kıyafet ve eşya kombinasyonu ile karşımıza çıktı. Ama ne çıkış! Ekrandaki zombi miktarı ilk oyuna nazaran katbekat artırıldığı gibi, silah ve kıyafet çeşitliliği de çılgınlık düzeyine ulaştı. Benim diyen oyuncu bile, tüm silah kombinasyonlarını uygulamak için hayatını bu işe odaklamak zorunda kalabilirdi. Sadece eşya çeşitliliği ile de değil, çevrede gelişen olaylar ve görev yapısı da bir o kadar değişmişti. En güzeli ise, önceki oyundan farklı olarak, artık bu maceraya PlayStation 3 ve PC oyuncuları da dahil olabiliyordu.